Wieniec żniwny to symbol pomyślnie zakończonych prac związanych ze zbiórką zboża, a jednocześnie atrybut uroczystości dożynkowych . Splatany był z ostatnich
kłosów zboża na polu, do których dodawano orzechy, jabłka, jarzębinę, pierniki
– symbole dobrobytu oraz dekorowano kwiatami i wstążkami . Wieniec to również
inna nazwa dożynek. (Funkcjonują też:okrężne, wyżynek, plon, wieńcowiny,
wieńcowe.) Forma wianka zależy od tradycji,
wielkości gospodarstwa i regionu – przybiera formę kępki zboża związanej w
bukiet, promienistego kręgu zdobionego wstążkami, ogromnych kłosów, kosza czy monstrancji . Najczęstszą
formą jest korona z czterema pałąkami
związanymi u góry, taka jaką zakładała na głowę przodownica. W PRL-u pojawiały
się wieńce o kształtach np. orła czy
mapy Polski, a od lat 80. XX wieku zaczęły w nich dominować motywy religijne. Żniwny
wieniec składany gospodarzowi jako symbol płodów rolnych, a na wiosnę dodawany do ziarna siewnego – miał
zapewnić ciągłość wegetacji i urodzaj w następnym roku.
Ja zrobiłam ogromny wieniec na bazie siana. Trenowałam na małych wiankach, które teraz czekają na święta zimowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz